Weaving Realities Collective
De rode draad in het oeuvre van Weaving Realities Collective komt voort uit de overtuiging dat er tussen mens en natuur sprake moet zijn van wederkerigheid. In hun werk geven ze uitdrukking aan hun zoektocht naar een alternatieve en een minder vernietigende omgang met de aarde. De omvangrijke collectie bomen en planten uit verschillende continenten in het Belmonte Arboretum vormt het vertrekpunt van hun nieuwe installatie. De collectie vertoont weliswaar een grote diversiteit, maar hij is, volgens de kunstenaars, aangelegd vanuit een eenzijdig perspectief, dat wil zeggen, vanuit westerse classificatiesystemen en taxonomie. Bomen en planten omvatten zoveel meer dan hun Latijnse namen, in hen liggen herinneringen en niet eerder vertelde verhalen besloten. Weaving Realities Collective spoort ons aan om in stilte te gaan luisteren naar hun verhalen, want stilte heeft iets te betekenen. In hun installatie When silence has something to tell maken zij bezoekers deelgenoot van hun persoonlijke ervaringen met ‘dekoloniaal luisteren’. Ze nemen ons mee langs drie verschillende fases: de illusie van vooruitgang; werelden in de schaduw, en tot slot, luisteren - naar culturen, tradities en betekenissen die verder gaan dan botanie, naar veelzijdige kennis over de aarde.
Sinds 2019 werken Aldo Ramos en Yuchen Li samen als collectief. Ze presenteren installaties, rituele performances en workshops rond het concept ‘sentipensar’ - denken door voelen - en het concept ‘praktische dekolonisatie’ dat erop gericht is te leren leven in harmonie met elkaar en de natuur. In hun werk leggen zij verbanden tussen de locatie, sociaal-culturele, economische, politieke en koloniale geschiedenissen, rituelen, tradities en hedendaagse kennis. Het collectief spreekt bij voorkeur over een ‘pluriversal’ in plaats van universele realiteit. Vanuit het streven de verstoorde relatie tussen mensen onderling en tussen mens en natuur te herstellen, grijpen zij terug op eeuwenoude kennis en rituelen van inheemse gemeenschappen. Om ‘te helen’ van de trauma´s, zoals “de koloniale wond en het verlies van biodiversiteit” willen zij leren “luisteren naar de aarde”. Het collectief staat in nauw contact met de Iku (Arhuaco) in Colombia en andere inheemse gemeenschappen in Midden-Amerika. Zij verzetten zich tegen de afbraak van hun leefgebied. Hun kennis werd in 2022 door Unesco uitgeroepen tot immaterieel cultureel erfgoed.
Het collectief richt zich tevens op de (verstoorde) relatie tussen mens en voedselproductie. Door middel van workshops pleiten de kunstenaars voor een ecologisch meer verantwoorde omgang met voedsel. In 2023 publiceerden zij Ancestral Recipes, Seed of Memory.