De zaden en zaaddozen van esdoorn, hazelaar, judaspenning en kleefkruid staan model voor de abstracte modules van Roeten. Hij koppelt zijn modules in repeterende structuren en afsplitsingen die in de natuur zijn waar te nemen, zoals bij bloemschermen. Afhankelijk van je standpunt verandert het werk van een open naar een gesloten structuur en terug. Het beeld is een gefixeerde situatie van een modelmatige groei. Toch geeft het de suggestie in een voortdurende staat van transformatie te zijn. Zomersneeuw toont zijn eerste werk in de buitenruimte.

Roeten bouwt zijn werken op uit identieke geometrische modules. De consequente herhaling van deze vormen levert netwerkachtige patronen en celvormige structuren op, die onbegrensd en heel gevarieerd kunnen uitgroeien. Roeten speelt een geraffineerd spel met vaste vormen en leegte. Hij is geïnspireerd door de tekeningen van de natuurwetenschapper Ernst Haeckel, die microscopische stralendiertjes (Radiolaria) onderzocht. De lege ruimtes tussen de skeletten van de Radiolaria zijn het uitgangspunt voor zijn bouwstenen.