Op een open plek in het arboretum staat een stalen constructie, die het midden houdt tussen een abstract kunstwerk, een enorm meetinstrument en een windvaan. Bovenop een hoge mast heeft Cauchy een dwarsarm bevestigd met aan de beide uiteinden draaiende zonnepanelen. Opgewekte zonne-energie zet de panelen in beweging. Tegelijkertijd laat de wind de arm - die aan de ene kant langer is dan aan de andere - in verschillende richtingen roteren. De armatuur voert een dans uit waarvan de choreografie door het weer wordt bepaald.

Cauchy onderzoekt transformatie- en kringloopprocessen. Als een moderne alchemist bouwt hij met slangen, trechters, tandwielen en pompen simpele mechanische installaties die doen denken aan laboratoriumopstellingen. Daarin maakt hij natuurkundige verschijnselen, zoals de zwaartekracht, de transformatie van licht in elektriciteit, het fenomeen erosie of de wet van de communicerende vaten, op een krachtige, maar ook poëtische manier zichtbaar.