Voor de installatie nog MEIKEVERS? koos Honoré d’O een aantal bomen uit en bevestigde daar motoren aan stammen. De motoren laten met een willekeurig tijdsinterval enorme bundels witte touwen trillen en schudden, die in de vorm van luidsprekers van de motor tot in de kruinen van bomen gespannen zijn. Takken en bladeren bewegen plotseling, als bij een windvlaag. De ritmes van de motoren zijn veranderlijk en leveren het beeld op van een ‘gesprek’ tussen bomen en planten. De bezoeker staat erbij en kijkt ernaar, begrijpt de taal niet en bekruipt het gevoel zelf onderwerp van gesprek te zijn. 

Honoré d’O studeerde aan de Academie voor Schone Kunsten in Zottegem en architectuur in Gent. Hij ontwikkelde een sfeervolle beeldtaal met een ironische woordenschat. De kunstenaar gebruikt experimenten en vindingrijkheid in zijn werken en geeft het publiek vaak een actieve en soms creatieve rol. De sculpturen, video's en installaties van Honoré d'O tonen de componenten en mogelijkheden voor verschillende scenario's. Met redelijk nuchtere materialen creëert hij een visuele situatie die de manier waarop het publiek eruitziet en reageert op alledaagse dingen mogelijk kan veranderen. Zijn werken zijn verspreid over internationale collecties met permanente installaties in Japan, Zuid-Korea en China.