Kimio Tsuchiya plaatst een kunstmatig bos van stalen bomen op een door hem zorgvuldig uitgezochte plek naast het bestaande bos van het Belmonte Arboretum. Tsuchiya’s bos bestaat uit rijen verwrongen stalen balken, door hem uitgezocht bij een sloopbedrijf in Nieuw-Vennep. De as van zijn bos is exact noord-zuid en de verschuivende schaduwen van zijn stalen bomen zijn een onderdeel van de installatie. Zijn werk is een vraag naar de zin en het doel van het leven. Van ‘De wind komt uit het oosten’ verlangt hij tenminste een deel van het antwoord.

Kimio Tsuchiya studeerde architectuur aan de Nihon Universiteit in Tokyo (1977) en beeldhouwen aan de Chelsea School of Art in Londen (1988-1989). Tsuchiya’s werk is sterk filosofisch georiënteerd. Zijn vroege werken zijn geïnspireerd door de economische boom in Japan in de jaren 80 en tegelijkertijd de verschuiving in sociale waarden naar de cultivering van massaconsumptie en materiële groei. In de jaren 90 verzamelt Tsuchiya materialen voor zijn sculpturen van plekken waar huizen gesloopt worden. Het hergebruikte materiaal krijgt in zijn werk een nieuwe betekenis.