Kazuo Kadonaga werkt hier voor het eerst met populier, een boom die iedereen in Nederland kent. Hij laat vijftien schuin opgestelde, geschilde (van hun bast ontdane) en in halve segmenten gezaagde stammen tegen de 'bergkam' aanleunen. Kadonaga ziet gespannen uit naar de reactie van deze bomen op de ingreep en hoe weer en wind vat krijgen op de stammen. In dit werk reorganiseert Kadonaga de natuurlijke orde van materialen om ze een nieuwe betekenis te geven en de aandacht te vestigen op hun eigen kwaliteiten. Toeval samen met het eigen karakter van de boom, is een essentieel element van dit kunstwerk.

Kazuo Kadonaga groeide op in een streek met uitgestrekte Japanse cederbossen waar zijn familie een houtmolen had. Kadonaga is autodidact. Toen hij zich als kunstenaar ontwikkelde ontdekte hij andere manieren om naar bomen te kijken. In plaats van het hout te veranderen voor commercieel gebruik, wil Kadonaga de essentie ervan onthullen met minimale artistieke ingrepen Hij wil de plasticiteit en variabiliteit van het materiaal waar hij mee werkt ontdekken en de essentie laten zien van de eenvoudige materialen waarmee iedereen vertrouwd is zoals hout, glas, papier en bamboe.