In ‘Struttura del tempo’, maakt Guiseppe Penone een kopie van een tak die zich van de boom heeft losgemaakt en dus aan het einde van zijn groei is. Penone legt er een steeds kleinere kopie op (van brons). De piramidale structuur die ontstaat laat ons het verstrijken van de tijd zien door de geleidelijke groei van de tak. Met Penone lopen we langzaam achterwaarts langs de vormen van de tak, die deze in de loop van de tijd heeft aangenomen, terugkerend naar zijn oorspronkelijke vorm. Voor Giuseppe Penone is de natuur – en bomen in het bijzonder – zowel onderwerp als materiaal. In zijn poëtische oeuvre toont hij onze innige verbondenheid met de natuur en maakt hij ons bewust van haar scheppende kracht en transformerende cyclus.

Giuseppe Penone studeerde aan de Accademia di Belle Arti in Turijn (1968-1970). Hij was de jongste vertegenwoordiger van de arte povera, een groep kunstenaars in Italië die zich eind jaren zestig verzette tegen de industrialisering en de ontmenselijking in de kunst.