Phineas Kamangira is autodidact. Deze sculptuur weerspiegelt een terugkerend thema in Kamangira’s werk, waarbij het belang van het gezin in de Zimbabwaanse samenleving, en de spirituele betekenis van de moeder in het bijzonder, wordt benadrukt. In de traditionele spirituele overtuiging waarin Kamangira wordt opgevoed, vertegenwoordigt de moeder de aarde zelf. De hierin veel gebruikte uitdrukking 'mwana vevhu' betekent dan ook zoon of dochter van de grond; zij geloven dat alle schepselen kinderen van de aarde zijn.

Phineas Kamangira maakte ook het symbool ter herdenking van de Internationale Moeder Aarde Dag (22 april). Deze dag is een erkenning dat de Aarde en haar ecosystemen haar bewoners voorzien van leven en levensonderhoud. Het erkent tevens een collectieve verantwoordelijkheid, zoals opgeroepen in de Verklaring van Rio de Janeiro van 1992, om harmonie met de natuur en de aarde te bevorderen om een rechtvaardig evenwicht te bereiken tussen de economische, sociale en ecologische behoeften van de huidige en toekomstige generaties van de mensheid. Kamangira’s sculpturen waren te zien in de Nedlaw tentoonstellingen in Harare (1987 en 1988). Werk van hem is opgenomen in de collectie van het Watford Museum, VK.