Bernard Matemera’s onderwerpen zijn afgeleid van mensen en dieren die hij in het verleden heeft ontmoet. In zijn verbeelding wordt de essentie van deze wezens sterk uitvergroot en samengevoegd tot groteske menselijke of dierlijke vormen, humoristisch dan wel tragisch. Veel van zijn onderwerpen dragen het mysterieuze handelsmerk van drie tenen en drie vingers - een terugkerend element in de dromen van de kunstenaar. 

Een mutopo is vaak de naam van een dier of een natuurelement. Mensen zijn verplicht hun mutopo niet te vernietigen, te doden of te eten. Op hun beurt verwachten zij van hun mutopo steun en bescherming. Mogelijk heeft de kunstenaar met dit beeld de bijzondere band tussen de neushoorn en de (groep) mensen die hem als mutopo heeft weergegeven. Deze band wordt gesymboliseerd in de hoorn op het hoofd van de vaderfiguur, zijn kleine staartje en de voeten die veranderd lijken te zijn in neushoornpoten. 

Een neushoorn-mutopo verwijst naar een amulet en is heilig voor de familie. De familieleden zijn gehouden hun mutopo niet te vernietigen, te doden of te eten. Op hun beurt verwachten zij van hun mutopo steun en bescherming. Mogelijk heeft de kunstenaar met dit beeld de bijzondere band weergegeven tussen de neushoorn en de (groep) mensen die hem als mutopo heeft. Deze band wordt gesymboliseerd in de hoorn op het hoofd van de vaderfiguur, zijn kleine staartje en de voeten die veranderd lijken te zijn in neushoornpoten.

Matemera’s sculpturen zijn te vinden in vele musea en galleries in Afrika, Europa en Amerika. ‘Likkend aardvarken’ is in 1990 opgenomen in de collectie van het Afrika Museum in Berg en Dal.